BSc in Linguistics - Law student/LLB
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ...
Τι σημαίνει όμως αλλάζω.
Ως γλωσσολόγος, θα απαντούσα οτι το ρήμα είχε αρχικά την μορφή “αλλάσσω” (οξύνεται) εκ του “αλλάγ-jω”. Ως μεταβατικό, σημαίνει την αλλαγή που προκαλώ σε κάποιον ή κάτι, τόν κάνω να διαφέρει από τη προηγούμενή του κατάσταση (συν. μεταβάλλω). Ως αμετάβατο, πάλι μία διαφορετική κατάσταση σημαίνει όμως αυτή δεν μεταβαίνει (λ.χ. οι καιροί άλλαξαν).
Ως εν δυνάμει νομικός, θα ισχυριζόμουν οτι το ρήμα αυτό δίνει τη δυνατότητα στον πελάτη μου, να επέμβει σε μία κατάσταση που λόγου χάρη τόν ζημιώνει, δίνει την ευκαιρία στον αδικηθέντα διάδικο να ασκήσει έφεση και να αλλάξει μία απόφαση που θεωρεί οτι τον αδικεί.
Ως πολιτικοποιημένο όν, θα υποστήριζα οτι το ρήμα αυτό σημαίνει εξέλιξη: συγκεκριμένα, οτι γνωρίζοντας την ιστορία του τόπου μου, ασχολούμενη μονίμως με τα προβλήματα που προκύπτουν στην ελληνική κοινωνία έχοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πρόσβαση σε περισσότερες πηγές πληροφόρησης, το “αλλάζω” προκύπτει πάντοτε από τη γνώση, διότι χωρίς αυτήν δεν δύναμαι να τοποθετούμαι επί ποικίλλων ζητημάτων, να αποκτώ δική μου άποψη και τελικά να μπορώ να αλλάζω ως πολίτης και να επηρεάσω και τους γύρω μου να αλλάξουν επίσης ως πολίτες, όσον αφορά λόγου χάρη προβλήματα που ξεκινούν από τον καθένα μας ξεχωριστά και καταλήγουν σε κρατική παθογένεια. Για παράδειγμα, με απλή κοινή λογική: είμαστε όλοι μάρτυρες ενός κράτους που νοσεί’ ένα εκ των πολλών συμπτωμάτων που οδήγησαν στην άγνωστη αυτή κρατική νόσο, ήταν το γεγονός οτι πλείονες δεν πλήρωναν τη νόμιμη και επιβεβλημένη εκ του κράτους φορολογία’ αποτέλεσμα αυτού, ήταν μεγάλα ποσά που έπρεπε να εισέρχονται στα κρατικά ταμεία, να παραμένουν στους λογαριασμούς των εχόντων υποχρέωση να πληρώσουν τη φορολογία τους και τελικά τα ποσά αυτά να καταναλώνονται κατ’ αρέσκειαν’ τα ταμεία όμως παρέμεναν άδεια με αποτέλεσμα κάποια στιγμή για να καλυφθεί το έλλειμα αυτό όπως και άλλα πολλά να οδηγηθεί η φορολογία στα ύψη και να αποτελεί πλέον χαράτσι. Επομένως, ως πολιτικό όν “αλλάζω” σημαίνει μετβάλλω τον τρόπο της ζωής μου, αποδεχόμενος οτι η κάθε μικρή μου πράξη επηρεάζει καλώς ή κακώς το κράτος μέσα στο οποίο ζω. Και πράγματι, σκεφτείτε τί θα γινόταν αν όλοι μας αλλάζαμε έστω και μόνο στο ανωτέρω παράδειγμα.
Ως ευρωπαία πολίτης, το ρήμα “αλλάζω” με παραπέμπει στην ίδια την αλλαγή για την οποία διαμορφώθηκε η Ε.Κ.Α.Χ. και η οποία εξελίχθηκε (ήτοι άλλαξε)σε Ε.Ε. και την οποία πλασματικά τελικά εφερε... ένωση δυνάμεων κρατεών για ειρήνη, κοινή οικονομία και κυρίως ανάπτυξη’ και εφόσον αυτά μακροπρόθεσμα δεν ήρθαν, θα έψαχνα να βρω ποία εκ των συμβάσεών μου και ποίες από τις κινήσεις μου ως μόρφωμα απέβησαν άκαρπες και δέσμευσαν υπερμετρα κάποια κράτη με αποτελέσμα όχι να τα ανυψώσουν οικονομικά αλλά να τα ποδηγετήσουν και να τα οδηγήσουν στην αντίπερα όχθη: την οινομική αφαίμαξη.
Ως πολίτης του κόσμου, το “αλλάζω” δείχνει το δρόμο της ειρήνης και της παγκόσμιας ενότητας, εναν ιδανικό πλανήτη που μόνο στα χαρτιά μπορεί να υπάρξει, κάτι σαν την ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα, που όμως ανάμεσα στις λέξεις των παγκόσμιων συνθηκών ( που πολλοι εξ ημων υπογράψαμε) κρύβονται τόσο μεγάλα συμφέροντα που δυστυχώς οδηγούμαστε σε συνεχείς πολέμους και εχθροπραξίες.
Όμως πάνω από όλα, ως άνθρωπος και ως Ελληνίδα, το “αλλάζω” με τρομάζει... Η έννοια στο περικείμενο αυτό, χάνει την αισιοδοξία της και την ελπίδα της μεταβολής μίας κατάστασης που πλέον μοιάζει πιο δεδομένη απο ποτέ. Η νόσος της κρίσης έχει εισχωρήσει τόσο πολύ στις κρατικές φλέβες που η εύρεση φαρμάκου μοιάζει πλέον ουτοπία. Κι αυτό που με τρομάζει είναι οτι συχνά μία βαρειά νόσος, οδηγεί στο θάνατο... το μόνο που θέλω να σας πω ειναι... “μη παρακαλώ σας, μη (!) λησμονάτε τη χώρα μου, γιατί Κεμάλ αν με ακούς, αυτός ο κόσμος θέλω να αλλάξει και μπορεί να αλλάξει”.
